Scabies i James byli wcześniej członkami prymitywnej punkowej grupy London SS; razem z Sensible'em wspierali też zespół Subterraneans Nicka Kenta. Jako The Damned rozpoczęli działalność w maju 1976 r. Dwa miesiące później otwierali koncerty Sex Pistols w 100 Club w Londynie. W sierpniu wystąpili na głośnym festiwalu punkowym Mont de Marsan, a miesiąc później podpisali kontrakt z wytwórnią Stiff Records. W październiku wydali singla "New Rose", uważanego za pierwszą małą płytę w stylu punk; na drugiej stronie umieścili dramatyczną wersję Beatlesowskiego "Help".
W grudniu 1976 r. wzięli udział jako support w osławionym "Anarchy In the UK Tour" grupy Sex Pistols, ale w połowie trasy zostali zwolnieni. W tym czasie wydali pierwszy album punkowy w Wielkiej Brytanii Damned Damned Damned, którego produkcji podjął się Nick Lowe. Był to typowy produkt tego stylu: wypełniały go krótkie, ostre utwory, grane w bardzo szybkim tempie, z brutalną energią, maskującą nikłe muzyczne umiejętności.
W sierpniu 1977 r. jako pierwsza brytyjska grupa punkowa odbyli trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych. Latem tego roku przyjęli drugiego gitarzystę, Roberta "Lu" Edmundsa; wkrótce później odszedł perkusista Rat Scabies. Przez pewien czas zastępował go Dave Berk, ale na stałe przyjęty został londyńczyk Jon Moss. W listopadzie ukazał się drugi album zespołu, Music For Pleasure, wyprodukowany przez Nicka Masona z Pink Floyd i bardzo źle przyjęty przez krytykę.Jeszcze większym ciosem było odrzucenie zespołu przez firmę Stiff Records. Także odbiorcy coraz ostrzej krytykowali grupę za brak szczerości i upodobania do pantomimy.
Na początku 1978 r. zniechęceni muzycy rozwiązali The Damned, po czym rozeszli się w różnych kierunkach:Sensible zasilił grupę Softies, Moss i Edmunds założyli The Edge, James — grupę Tanz Der Youth, a Vanian współpracował z Doctors Of Madness.
W rok później rozpoczął się drugi rozdział kariery The Damned: Sensible, Yanian i Scabies utworzyli zespół The Doomed. Sensible przerzucił się na gitarę solową, na basie towarzyszył im tymczasowo Henry Badowski. W listopadzie 1978 r. uzyskali prawo do używania nazwy The Damned i zaznaczyli swój powrót singlem "Love Song", który wszedł do zestawienia Top 20.
Kolejne utwory zespołu zdobywały pewną popularność, okazało się też, że koncerty odrodzonego The Damned są wielką atrakcją. Kiedy nowo przyjęty basista Alisdair "Algy" Ward (dawniej członek The Saints) odszedł do grupy Tank, jego miejsce zajął Paul Gray, grający wcześniej w Eddie And The Hot Rods. Przez cały następny rok utwory The Damned osiągały dolne pozycje list przebojów. Równocześnie Captain Sensible podpisał solowy kontrakt z wytwórnią A&M i wkrótce odniósł zaskakujący sukces — nową wersją utworu "Happy Talk" zdobył 1. miejsce na liście brytyjskiej i przyćmił wszystkie dotychczasowe osiągnięcia The Damned.
Mimo to jeszcze przez dwa lata pozostał członkiem grupy, by odejść z niej w sierpniu 1984 r. Trzeci rozdział w historii The Damned zapisali już nowi członkowie, zmierzający wyraźnie w kierunku muzyki pop. W tym czasie obok Vaniana i Scabiesa w składzie formacji pojawili się Roman Jugg (gitara, instr. klawiszowe; współpracujący okazjonalnie z zespołem od 1981 r.) i Bryn Merrick (bas).
W 1986 r. nagrali własną wersję piosenki "Eloise" Barry'ego Ryana, zyskując największy przebój w swej karierze. Kolejny pastisz muzyki lat 60. - klasyk zespołu Love "Alone Again Or", wykonany bez polotu, był skromnym przebojem w Wielkiej Brytanii. Dzięki regularnym koncertom zespół przetrwał o wiele dłużej niż zapowiadali to krytycy w 1976 r.
Single
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Aus | US | Wytwórnia [Aus/N.Zel] |
Komentarz |
| Is It a Dream [Wild West End Mix] / Street of Dreams [Live] | Damned | 11.1985 | 69[6] | - | MCA 7-12799/- | [written by Jugg, Scabies, Vanian, Merrick, Sensible][produced by Jon Kelly] |
| Eloise / Temptation | Damned | 03.1986 | 8[15] | 18[10] | MCA 7-12931/MCA 712931 | [written by Paul Ryan][produced by Jon Kelly] |
Albumy
| ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Francja | Szwajcaria | Wytwórnia [Aus/N.Zel] |
Komentarz |
| The Best of the Damned | Damned | 03.1982 | - | 41[1] | -/EMI Dam 1 | [produced by Damned,Roger Armstrong] |
| Phantasmagoria | Damned | 11.1985 | 95[5] | 32[4] | MCA 3275-1/MCA 32751 | [produced by The Damned, Jon Kelly] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz